به نقل از «مهر»

دورخیز فیلم ایرانی برای اکران درعربستان/مسئله زنان سوژه جهانی است

تاریخ انتشار: ۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۸۴۳۰۵

عباس رافعی کارگردان سینمای ایران در گفتگو با خبرنگار مهر درباره فیلم سینمایی «سلوک» که سال گذشته کارگردانی کرده بود و به تازگی پروانه نمایش آن صادر شده است، گفت: تولید این فیلم سال گذشته به پایان رسید و در حال حاضر منتظریم تا علی اوجی به‌عنوان تهیه‌کننده با پخش‌کننده فیلم به توافق برسد تا فیلم وارد چرخه اکران عمومی شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نویسنده و کارگردان این فیلم خودم هستم و بنابر صحبتی که تهیه‌کننده داشتیم قرارمان این است که ابتدا وارد چرخه پخش بین‌الملل شود و بعد در داخل اکرانش کنیم.

وی توضیح داد: قصدمان این است که فیلم تا زمانی که در صف نوبت اکران داخلی قرار دارد، علاوه‌بر حضور در جشنواره‌های خارجی، بتواند اکران خارج از کشور هم داشته باشد. اگر خاطرتان باشد فیلم‌های قبلی من مانند «فصل فراموشی فریبا» هم به زبان عربی و انگلیسی دوبله کردیم و توانستیم در برخی کشورهای منطقه آن را به صورت گسترده اکران کنیم. همین برنامه را برای فیلم «سلوک» هم پیش‌بینی کرده‌ایم. قصد داریم این فیلم را هم به زبان عربی دوبله کنیم و در کشورهایی مانند کویت، اردن و عمان آن را اکران کنیم.

این کارگردان درباره احتمال قاچاق شدن فیلم پیش از اکران عمومی در ایران به‌واسطه ورود به چرخه پخش جهانی هم گفت: فیلم‌هایی که تا به امروز سرقت شده‌اند، غالباً در اکران آنلاین روی پلتفرم‌های خارجی عرضه شده‌اند. وقتی فیلم در اکران سینماها عرضه می‌شود اما خطر قاچاق کمتر می‌شود. در اکران آنلاین است که فیلم‌ها به راحتی در دسترس قرار می‌گیرند. نسخه اکران عمومی به‌صورت دی‌سی‌پی است و حجم بالایی هم دارد، به همین دلیل سرقت آن سخت‌تر است.

رافعی گفت: الان که فیلم پروانه نمایش دریافت کرده است به‌طور قانونی و آزاد می‌توانیم برای اکران عمومی آن در خارج از کشور هم اقدام کنیم. من پیش از این سه فیلم عربی در کشورهای منطقه ساخته‌ام و به همین پشتوانه ارتباط‌هایی را با پخش‌کننده‌های خارجی در این کشورها دارم. جالب است بدانید تنها فیلم ایرانی که تا به امروز در کشورهای اردن و کویت اکران شده «فصل فراموشی فریبا» بوده است. این کشورها اصلاً فیلم ایرانی اکران نمی‌کنند. به‌دلیل مناسبات سیاسی موجود، اساساً روابط فرهنگی میان کشورها هم قطع است.

وی ادامه داد: بعد از ساخت فیلم «القربا» که من ساختم و اکران گسترده‌ای هم در کشورهای عربی داشت، این کشورها هم روی خوشی به سینمای ما نشان دادند و زمینه فراهم شد تا فیلم‌های خودمان را هم در این فضا اکران کنیم. فیلم «سلوک» هم اساساً یک فیلم بومی نیست و درباره مشکلاتی صحبت می‌کنند که همه زنان در دنیا با آن مواجه هستند.

این کارگردان ادامه داد: اعتقاد و فرضیه ما برای ساخت این فیلم، این بود که اگر زنی همسرش فوت می‌کند و یا طلاق می‌گیرد و یا دختری از سوی نامزدش ترک می‌شود، نباید احساس کند که دنیا به پایان رسیده است. چنین فردی باید به دنبال پیدا کردن قابلیت‌های وجودی خودش برای موقعیت جدیدش باشد. زنی که در داستان ما حضور دارد، بعد از مفقود شدن شوهرش، جستجویی را برای یافتن او آغاز می‌کند اما در نهایت موفق می‌شود خودش را پیدا کند. این یک تم و داستان با محوریت «بازگشت به خویشتن» جهانی است. به‌ویژه که این روزها بحث حضور اجتماعی و سیاسی زنان در ایران وسیع‌تر شده و زنان توانسته‌اند در جهان عرب هم امتیازهایی را به دست بیاورند. ما امید داریم به واسطه همین فیلم بتوانیم به چرخه اکران عمومی کشورهایی مانند عربستان هم نفوذ پیدا کنیم.

رافعی در ادامه با اشاره به برخی حقوق فراموش‌شده زنان در کشورهای عربی به خصوص عربستان گفت: امروز شرایط در این کشورها به‌گونه‌ای شده است که همین زنان عرب وارد عرصه فیلمسازی هم شده‌اند. پرداختن به موضوعاتی که جنبه جهانی پیدا کرده‌اند باعث می‌شود به اکران جهانی موفق فیلم و ارتباط مخاطبان جهانی با آن هم امیدوار شویم.

کارگردان فیلم «سلوک» درباره ترکیب بازیگران این فیلم هم توضیح داد: بازیگران اصلی این فیلم نرگس محمدی، محمدرضا شریفی‌نیا، سام نوری، فریبا نادری و حسن زارعی هستند. من زمان خاصی را هم برای اکران این فیلم مدنظر ندارم و احساس می‌کنم فیلمی که مسئله‌ای مرتبط با زنان جامعه را مطرح می‌کند هر زمانی می‌تواند اکران شود و مخاطب خود را هم خواهد داشت. به‌خصوص در این شرایط فیلم‌هایی از این دست کمتر ساخته می‌شود.

کد خبر 5757554 زهرا منصوری

منبع: مهر

کلیدواژه: عباس رافعی علی اوجی فیلم سلوک عربستان سعودی نرگس محمدی محمدرضا شریفی نیا تئاتر ایران عید سعید فطر جشنواره فیلم کن شبکه دو سیما حضور هنر ایران در جهان فیلم کوتاه شبکه نسیم هنرمندان تئاتر فیلم دسته دختران موسیقی نواحی موسیقی ایرانی ایوب آقاخانی نمایش رادیویی اکران عمومی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۸۴۳۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دیر پدری و دیر مادری؛ خطر گسست نسلی!

بارداری زنان هر قدر در سنین بالاتری اتفاق بیفتد ریسک بروز اختلالات ژنتیکی را در فرزندان بالاتر می‌برد و مادران باردار بالای ۳۵ سال نیازمند مراقبت‌های ویژه‌تری هستند.

به گزارش ایسنا؛ آرمان امروز گزارش داد، کاهش آمار ازدواج در ایران، نشان از یک آسیب چند بُعدی دارد و می توان بالا رفتن سن فرزندآوری در میان زنان و مردان را یک تهدید برای آینده ایران تلقی کرد. زمانی این موضوع تایید می شود که براساس آمارها و طبق اعلام ایرانا، میانگین سن پدر و مادر در اولین فرزندآوری در سال ۱۴۰۲، برابر ۳۲.۱ سال برای پدران و ۲۷.۳ سال برای مادران بوده است. البته این نوک کوه یخ و آمار رسمی است در شرایطی که آمارهای غیر رسمی و آنچه که در جامعه شهری از جمله تهران شاهد آن هستیم و در میان اطرافیان هم دیده می شود، بسیاری از زنان در سن ۳۰ سالگی و مردان در سن به طور میانگین ۳۷ تا حدود ۴۰ سالگی هم تمایلی به فرزندآوری ندارند. همان طور که در این آمار هم آمده است در این خصوص مقدار شاخص در نقاط شهری ۲۸.۱ سال و در نقاط روستایی ۲۴.۴ سال است. بیشترین میانگین سنی مادران در اولین فرزندآوری، در بین استان‌ها مربوط به استان تهران با ۳۰.۸ سال و کمترین آن مربوط به استان سیستان و بلوچستان با ۲۲.۷ سال است.

بارداری زنان هر قدر در سنین بالاتری اتفاق بیفتد ریسک بروز اختلالات ژنتیکی را در فرزندان بالاتر می‌برد و مادران باردار بالای ۳۵ سال نیازمند مراقبت‌های ویژه‌تری هستند. این، اما تنها یک روی سکه تأخیر در ازدواج و باروری است و از دست دادن امکان داشتن فرزندان بیشتر با افزایش سن نخستین بارداری زنان بعد از ازدواج موضوع دیگری است که در نهایت روی رشد جمعیت کشور تأثیری منفی بر جای خواهد گذاشت و موجب افزایش خانواده‌های تک فرزند می‌شود.

چندی پیش  در گزارشی آمد: «اصولا هر مرد ایرانی در زندگی دوست دارد پدری را تجربه کند. البته این برای هر فرهنگ، اقلیم و نظام سیاسی که مرد در آن رشد پیدا کرده است، صادق است. مثلا در آمریکا حدود ۸۷درصد از مردان آمریکایی علاقه‌مند هستند، پدری را تجربه کنند. در کشورهای اروپایی مثل آلمان حدود ۷۵درصد، در بلژیک حدود ۸۴درصد در سوئد حدود ۷۲درصد از مردان تمایل به فررزندآوری دارند. مردهای ایرانی بسیار فرزندخواه هستند و بسیار دوست دارند که پدر شدن را تجربه کنند. میزان فرزندخواهی مردان ایرانی از بسیاری از کشورها بیشتر است. درباره تعداد فرزندان نیز مردان ایرانی تمایل دارند که بیش از سه فرزند داشته باشند. این آمار بی‌نظیر است. یعنی از هر ۱۰مرد ایرانی شش مرد علاقه‌مند است که بیش از سه فرزند داشته باشند.»

گسست نسلی، مهمترین پیامد افزایش سن فرزندآوری

اما در ادامه به سراغ رسول قبادی؛ جمعیت‌شناس و جامعه شناس رفتیم. وی در این رابطه می گوید: «بس بودن فرزندان»، «نداشتن درآمد کافی»، «نبود مسکن مناسب» و «نگرانی از تأمین آینده فرزندان» چهار دلیل برجسته برای گرایش نداشتن به فرزندآوری است؛ این نتایج همسو با نتایج پیمایش کشوری زندگی خانوادگی در ایران است که بر پایه آن «نگرانی از آینده فرزندان»، «سخت بودن تربیت فرزندان» و «ناتوانی از تأمین هزینه‌های فرزندآوری» برجسته‌ترین عوامل ذکرشده به‌عنوان محدودیت‌ها و بازدارنده‌های فرزنددار شدن هستند.

وی در ادامه به عامل غیرمستقیمی در افزایش سن مادری که تأثیر چشم‌گیر داشته است، اشاره می گوید و می افزاید: افزایش سن مادری پیامدهای اجتماعی و فرهنگی نیز در پی دارد؛ به این معنا که با افزایش فاصله میان پدر و مادر و فرزند، پیوند میان‌نسلی میان آن‌ها به‌درستی برقرار نمی‌شود؛ این موضوع علاوه بر دشوار کردن مسیر تربیت، زمینه‌ساز پدیدار شدن ناسازگاری میان فرزندان و پدر و مادر می‌شود!. زمانی سخت‌تر می‌شود که بدانیم در دو دهه گذشته میانگین زمان گفتگو میان اعضای خانواده از ۲ ساعت به ۲۰ دقیقه کاهش پیدا کرده است(!) به این معنا که ظرفیت تبدیل اختلافات خانوادگی با برخورد مناسب به عامل رشد افراد خانواده، دچار سستی شده است.

وی در پایان می افزاید: دو گونه راه‌حل را در این زمینه پیشنهاد کرد؛ گونه نخست راه‌کارها بر پایه‌ از میان بردن موانع و کاهش فاصله نسلی میان پدرومادر و فرزندان است؛ در سوی دیگر و بر پایه گونه دوم، راه‌کارها باید در راستای تقویت آموزش زوجین و توانمندسازی آن‌ها در فرزندآوری و تقویت گفتگو میان اعضای خانواده باشند.

انتهای پیام